Laura strijdt tegen uitsluiting en discriminatie van mensen met een beperking of chronische ziekte. Sinds de coronacrisis merkt zij dat ze nog meer buitengesloten wordt. Er wordt te weinig rekening gehouden met verschillende beperkingen. Lobbyhulp Noortje van Lith sprak haar over haar ervaring en de lobby van GeenDorHout.
Wanneer en hoe ben je een burgerlobbyist geworden?
Een paar jaar geleden kwam ik er via Twitter achter dat er veel discriminatie bestaat tegen mensen met een chronische ziekte of beperking. Ik ben zelf chronisch ziek, maar wist tot dat moment eigenlijk niet dat de dingen die ik mee maakte soms te maken hadden met discriminatie. Toen ben ik in actie gekomen, want ik wil dat mensen met een beperking geen tweederangs burgers zijn, maar dat zij daadwerkelijk onderdeel zijn van de maatschappij.
En wat voor effect heeft corona op je lobby?
Door de coronacrisis merk ik dat discriminatie en uitsluiting nog nadrukkelijker aanwezig is in de samenleving. Zo zie je regelmatig voorstellen van opiniemakers om alle ouderen, zieken en kwetsbaren af te sluiten van de rest van de maatschappij, zodat gezonde mensen ongehinderd verder kunnen leven. Er wordt daarmee heel openlijk gesproken over discriminerende maatregelen. Daarom heb ik met een aantal andere mensen een paar maanden geleden de actiegroep GeenDorHout opgericht. Samen kunnen we hopelijk meer bereiken.
We willen ervoor zorgen dat mensen die in de risicogroepen van covid-19 vallen gehoord worden. Er wordt wel over ons gesproken, maar niet met ons. Daardoor hebben beleidsmakers geen goed beeld van wie er allemaal in deze categorie vallen en waar wij behoefte aan hebben. Juist voor de risicogroep is het van belang dat ze niet vergeten worden. Zo konden veel mensen tijdens de eerste golf niet aan beschermingsmiddelen komen, waardoor zij geheel geïsoleerd raakten.
Wat doen jullie om aandacht te vragen voor deze problemen?
We spreken bijvoorbeeld politici aan op sociale media. Maar we bedenken als actiegroep ook creatieve acties om mensen en politici te laten weten hoe het is om zo geïsoleerd te zijn. Een voorbeeld van zo’n creatieve actie was ‘Kaartje uit isolatie’, waarbij we mensen vroegen om premier Rutte een kaart te sturen met hun verhaal. Verder hebben we Rutte een brief gestuurd met onze ideeën over het betrekken van mensen met een beperking of chronische ziekte bij het ontwikkelen van de aanpak van het coronavirus.
Je merkt dat het wel lastig is om in contact te komen. Ik heb het idee dat we ook vaak genegeerd worden. Zo kreeg ik op mijn brief naar politieke partijen een aantal standaard reacties, maar geen enkele echte inhoudelijke reactie.
Ja, geef niet op! Het zal waarschijnlijk lang duren voor je iets bereikt en je zult veel tegenstand krijgen. Dat kan erg lastig zijn om mee om te gaan, maar geef niet op. Je bent niet alleen, dus verzamel mensen om je heen die voor hetzelfde strijden. Want samen sta je sterker.
